zondag 23 januari 2005

Weer thuis

De twee flessen Tanduay die we van Manni kregen waren eigenlijk bestemd voor Menno en Sharon. 
Een aantal personeelsleden van Oscar (waaronder Lea) is kort na het huwelijk op staande voet ontslagen wegens fraude. Daarom konden Oscar en Ninfa niet naar Boracay komen.
Remko is nog steeds verliefd op de Filipijnse die hij in Iloilo heeft leren kennen. In juni is hij teruggegaan naar Guimbal, waar hij heeft geholpen schooltassen uit te delen.
Familie en vrienden hebben Menno & Sharon geen huwelijkscadeau gegeven maar geld ingezameld, waarvan voor de leerlingen van drie lagere scholen in Guimbal schooltassen met schrijfgerei is gekocht.
Het dodental van de tsunami is uiteindelijk ruim 226.000 geworden.
Bram


 

zaterdag 22 januari 2005

Aberdeen

   
We nemen de bus naar Aberdeen, een havenplaats waar we we een boottocht maken. 

 

vrijdag 21 januari 2005

Big Buddha

Met de trein naar Tung Chung op het eiland Lantau en met de bus naar de Po Lin Monastery, waar Big Buddha staat, de grootste zittende boeddha ter wereld. We beklimmen de 268 treden naar de boeddha. 
 

's Avonds naar de 'Avenue of Stars' aan de haven om de lichtshow te zien: op de maat van muziek wordt de skyline van Hong Kong verlicht in wisselende kleuren, vormen en lasterstralen.


woensdag 19 januari 2005

Hong Kong

   
Avenue of Stars en de Clock Tower, de klokketoren van het Kowloon-Canton Railway Station, het eindstation van een netwerk van spoorlijnen dat van Londen via Hoek van Holland, Duitsland, Polen, Rusland en China loopt en eindigt in Kowloon. Het station is in 1978 afgebroken en op die plek staat nu het Hong Kong Cultural Centre.

      
  
BBC Wor1d: 220.600 doden

maandag 17 januari 2005

Tagaytay: Lake Taal

Manni brengt ons naar Tagaytay met een prachtig uitzicht op Lake Taal. We varen naar het eiland, waar we ieder een paard met begeleiding moeten huren om naar de krater te rijden. De paarden zijn gelukkig niet al te groot en het stapvoets rijden blijkt niet al te moeilijk. Af en toe blijven ze stilstaan om iets uit de berm te eten, maar de begeleider krijgt ze weer op het rechte pad. Het gaat behoorlijk steil omhoog, dus het is hard werken voor de paarden. Na drie kwartier zijn we boven, waar de begeleiders ieder 20 peso vragen voor een cola. We genieten van het uitzicht op het kratermeer. Op diverse plekken zie je de stoom uit de aarde komen. We lopen nog iets hoger, daar waar ook stoom uit het gesteente komt, en dat voelt warm aan. 

    
Morgen naar Hong Kong...