De terugvlucht business class!

Afscheid van Maggie en Gordon. We vliegen van San Diego naar Minneapolis. Daar worden we bij het instappen naar Business Class gestuurd, waar we verwelkomd worden met champagne. Het vliegtuig is 'overbooked' en wie een later vliegtuig wil nemen krijgt een hotelovernachting en $ 150. Maar we peinzen er niet over!
We vliegen via London Gatwick naar Schiphol waar we worden  opgewacht door Bob, Menno, mijn ouders, Leo, Yvonne, Carla, Ruud en Remko. Een echt ontvangstcomité! 

Bram

We hebben gefietst in Oregon 500 km. in Californië 1500 km. totaal 2000 km.

De reis heeft gekost: 

Cheques                          f	4570,17
Verzekering	221,00
Vliegreis	3464,00
Aanbetaald	200,00
	8455,17
Retour hotel Portland	122,25
	8333,00
Overgehouden	23,00
Totaal	8310,00

Laatste dag in San Diego

Maggie en Gordon zetten ons af bij het Balboa Park, een schitterend park. We bezoeken o.a. het Aerospace Museum. Er staat een klein eenpersoons vliegtuigje dat ook als auto gebruikt kan worden door er de vleugels af te halen en dat 'Waterman' heet.

    

Eten doen we met Gordon en Maggie in the old town. Heel gezellig met restaurants in Mexicaanse stijl en veel leuke winkeltjes.

Joke

Naar Tijuana

Maggie en Gordon nemen ons mee naar Tijuana, net over de Mexicaanse grens. Na een half uur zijn we bij de grens, parkeren de auto en lopen de grens over. Het verschil is onmiddellijk merkbaar: aftandse bussen en rotzooi op de weg, maar wat gezellig. We willen wat drinken, maar dat lukt niet omdat onze traveler cheques niet geaccepteerd worden. We proberen ze bij diverse banken in te wisselen, zonder succes. Bij de Tourist Information verwijst men ons naar een hotel op de hoek. Ook daar lukt het niet omdat mijn handtekeningen niet dezelfde zouden zijn. En het tonen van mijn paspoort biedt geen soelaas. Gelukkig had Joke nog een laatste $ 50-cheque.
Bram

  
   

Naar San Diego

We kunnen terecht op Campland On the Bay voor $ 15 per nacht. Als we in de rij staan om in te checken, zien we de prijzen: $ 15 voor een plek in de 'dirt area', een grote zandvlakte zonder bomen of enige schaduw! Er staat nog een stel voor het loket (Maggie en Gordon uit Canada) en ook zij willen niet voor $ 15 in het zand staan. Het volgende tarief is $ 25. Iemand raadt ons aan met z'n vieren op een plaats van $ 25 te staan en dat doen we. We zoeken een plek uit voor 3 nachten voor $ 75 is $ 37,50 ieder. 

Na de eerste kennismaking onder het genot van een pilsje (en we zien een kolibrie!) en een verkwikkende douche gaan we gevieren uit eten. Onderweg zien we de kerk van waaruit de Spaanse priesters zijn begonnen Noord-Amerika te kerstenen. 

Joke

Fietsen op de Interstate Highway

Tamelijk goed geslapen na de joint die ik gisteravond kreeg van een stel uit Los Angeles, een beetje hippieachtige figuren. Hij heeft 3 jaar in Duitsland in dienst gelegen en is nu gek (zegt hij). 

We gaan weer op pad maar hebben kennelijk een Bike Centennial Route bordje gemist, want we komen terecht op een Interstate Highway. Na een mijl of 15 worden we ingehaald door de politie die ons op het hart drukt voorzichtig verder te rijden en de eerste de beste afslag te nemen. Waren we toch al van plan!

Bram

Disneyland

Na een kleine versnapering (diepgevroren banaan in chocola met nootjes gedompeld) sluiten we ons aan bij de rij voor de Space Mountain. We staan zeker een uur in de rij. Het is een achtbaan binnen, dus in het pikkedonker. Je ziet niet welke richting je uit gaat. Prachtig om een keer meegemaakt te hebben, maar echt nooit meer! 
Het eten is niet geweldig en nergens is er alcohol te koop. Voor de koffie moeten we weer een half uur in de rij staan. En dan hebben we het wel gezien. 
Terug naar de camping is tien minuten lopen. We hebben vanmorgen dus behoorlijk omgelopen. Na een lekkere douche genieten we nog even van het prachtige Disneyland vuurwerk. Dit is onze eerste warme zomeravond!
Bram

Op weg naar Disneyland

We fietsen een tijdje over het ± 40 mijl lange fietspad langs de zee, waar het al behoorlijk druk is. Er wordt gejogd, gefietst, gewandeld en gerolschaatst. Een prachtig fietspad zo langs het strand. En overal schone toiletten en douches! Als we het fietspad verlaten moeten we wel meer klimmen, maar het fietst een stuk rustiger. We moeten even over een zeer slechte weg, het heet hier dan ook Constantly Moving Land! 
Onze route lijkt door één lange badplaats te gaan, met af en toe een haven en soms een rustig stuk. De verschillende plaatsen gaan in elkaar over en het verkeer is overal even druk. In Long Beach moeten we over een lange, hoge brug met snelverkeer. Ik rijd in een gat en door de klap schiet de pannenset onder de spin uit en rolt over de grond! De meeste pannen worden meteen platgereden hoewel de auto's vaart minderen. Het enige wat ik nog kan redden zijn de koekenpan, het kleinste pannetje en de botervloot...

      

In Huntington Beach gaan we richting Disneyland. We vinden een camping in de buurt, Vacationland. Dit is tot nu toe de allerduurste: $ 16.50 per nacht (f  50,--). We boeken voor 2 nachten. 

Joke

Universal Studios

Onze gids Dave praat alles met veel vaart en grappen aan elkaar, maar ik had graag zelf nog even wat rondgekeken. We zien o.a. een Frans dorp, het Psycho-huis van Hitchcock, de haai van Jaws, een brug die instort, een trein die door een ijsgrot rijdt en waarvan je het gevoel hebt dat hij kapseist, een grot met laserlicht, een diapresentatie over speciale effecten, een Mexicaans straatje dat overstroomt en de Rode Zee die opensplijt en waar je doorheen rijdt.

  
Een Mexicaans straatje vóór en na een overstroming.

Na het filmmuseum, met o.a. kleding van Charly Chaplin, zijn we uitgekeken en gaan weer naar de bus. We eten in een Hawaïaans restaurant aan de overkant van de camping, heerlijk en voor maar $ 7.50. Daarna naar de laundry voor de was.
Bram

Manhattan Beach Motel

 

Onderweg komen we langs het Pacific Missile Test Center, waar een aantal raketmodellen opgesteld staat. Nadat we ongeveer 40 mijl gefietst hebben stoppen we in Malibu om iets te eten. Aan het eind van de middag zoeken we tevergeefs naar een camping in Manhatten Beach. We vinden een  motel voor $ 30.00 per nacht. We zijn moe, hebben vandaag 62 mijl gefietst.

Joke

Weer een gebroken toeclip

Koffie drinken we in Santa Barbara. Even voor Carpinteria breekt mijn toeclip (de tweede deze reis). Pas in Ventura vind ik een fietsenwinkel waar ik een nieuwe toeclip voor $ 2.00 kan kopen. 

We kamperen in Mc Garth State Beach. Prima voor die halve dollar per persoon (58 mijl gefietst vandaag).

Bram

Afscheid van John en Evy

We nemen afscheid van John en Evy. 

Daarna naar Lompoc; dat is een flinke klim, dus zoeken we eerst een koffietent. Dan nog een klim en dat is deze reis tevens de laatste. Het stijgen gaat zeer geleidelijk en we hebben weer wind mee. Alleen de top is wat steiler. Daarna een snelle, kaarsrechte afdaling van 2 mijl. 
In Gaviota zoeken we tevergeefs naar een kruidenier, zodat we de boodschappen in de dure kampwinkel van de Refugio State Beach Camping moeten doen. De camping ligt ideaal aan het strand met wuivende palmen! 

Joke

Bij de Dykema's

We rijden naar Santa Maria waar Evy en John Dykema wonen. Beiden hebben Nederlandse grootouders. John Dykema (50) werkt bij Rockwell, een firma die de MX-missiles (kruisraketten) test. We hebben het dus maar niet over politiek. Evelyn (Evy, 49) organiseert op een college alle buitenschoolse activiteiten. Na het douchen kunnen we aanzitten aan het diner.


Als we het over Nederland hebben komt er bij Evy ineens een liedje boven dat ze geleerd heeft van haar grootmoeder: 
"Een bezem, een bezem, wat doe je ermee, wat doe je ermee. 
Je veegt ermee, je veegt ermee, de vloer aan, de vloer aan. "
Het is erg gezellig en we gaan pas om half een slapen. 
Bram