Weer naar huis

We rijden over Moustiers en niet over Cotignac. Bij de volgende koffiestop denken we flink opgeschoten te zijn, maar we hebben slechts 100 km. gereden. Na uren rijden wordt het langzamerhand donker. We besluiten een camping op te zoeken en zetten snel onze tent op bij het licht van de auto. De jongens willen vannacht in de auto slapen.

Bram

Fietstocht rond de Gorge du Verdon

We beginnen onze fietstocht om half tien met de eerste klim naar Aiguines, 6 km. lang naar 883 meter hoogte. Daar drinken we onze eerste koffie. Bram spreekt een Duitser, die helemaal lyrisch wordt van hoe we met z'n vieren fietsen. Dan op weg naar het hoogste punt, 1200 m. Bram en Bob zijn al gauw niet meer te zien en Menno en ik zwoegen voort met veel pauzes en veel slokken water. Anderhalf uur later zijn we op de top! We voelen ons heel triomfantelijk en genieten van het prachtige uitzicht op de Verdon. Met onze jacks aan beginnen we aan de afdaling die razendsnel verloopt en ons behoorlijk afkoelt. Verder gaat de tocht met klimmen en dalen en een inzinking van Menno, en van Bob, die een te zwaar verzet draait. 

 

Om een uur of twee zijn we nog niet over de helft en we beginnen ons af te vragen of we niet te hoog gegrepen hebben. Er blijft echter niets anders over dan door te gaan, want terug is nog zwaarder. Naar het dorpje Trigance hebben we een afdaling, zo steil dat we voortdurend moeten remmen en beneden hebben we zere handen van het knijpen. Menno’s inzinking is inmiddels over en nu is het mijn beurt. Nadat we na de zoveelste klim aankomen in La Palud, ben ik afgepeigerd en wee van de honger. Bram heeft intussen broodjes en fruit gekocht en daar knap ik wat van op. Met knikkende knieën begin ik aan de laatste klim naar 1060 meter. Die blijkt reuze mee te vallen en weldra beginnen we aan de afdaling naar Moustiers, 15 km. lang. 

De rest gaat van een leien dakje en om kwart voor zeven zitten we in Les Salles aan onze welverdiende pils en frisdrank. Dan gauw wat boodschappen gedaan, gekookt en gegeten: coteletten, aardappelen, flageolets, appelmoes en Gervais toetje. Daarna douchen we en zetten de fietsen alvast op de auto. We gaan slapen met een zeer voldaan gevoel. We hebben ons verblijf in Les Salles afgesloten met een grandioze fietstocht!

Joke

Wandeling vanuit Le Point Sublime

Vanmorgen na ´t Franse ontbijt vertrekken we naar Le Point Sublime waar we een uitgezette wandeling gaan volgen. We denken dat de weg erheen met de auto een halfuurtje is. De weg is erg mooi, we rijden door en langs alle bergen. Als we na een uur rijden nog niet op de plaats van bestemming zijn gaan we op de kaart kijken. We moeten dus nog een uur rijden. Als we eindelijk in Le Point Sublime aankomen drinken we eerst koffie, cola en orangina. Dan rijden we naar het begin van de wandeling en beginnen. Eerst moeten we een stuk naar beneden en een wankele brug over die over een hard stromend beekje leidt. We kijken uit op een paar prachtige rotswanden. We moeten nog een stukje lopen en een trap op. En dan lopen we in een grot waar het donker is, dus pakken we de zaklantaarn. Voor de tweede grot is een prachtig uitzicht en voor de derde grot is een gat naar buiten in de grond met spijlen ervoor. Bij de vierde grot ligt er een trap voor­: verboden toegang. Dan gaan we naar beneden en picknicken en gaan weer terug. Over deze tocht doen we één uur, terwijl je er volgens de boekjes twee uur over doet.

      

Dan gaan we naar huis en huren Bob en ik een kajak. Daarna een broodje met appelmoes. Weer thuis eten en lezen we.

Menno

Kanoën in de Verdon

Na het ontbijt gaan we naar de Verdon om een kano of waterfiets te huren. We huren een driepersoons kano en een kajak voor 3½ uur. Na 1½ uur stoppen we omdat de stroom te sterk wordt en nog 20 meter verder is een stroomversnelling (tegen ons in). We gaan even aan de kant en daarna ga ik in de kajak een beetje varen, want ik wil proberen door de stroomversnelling heen te komen, maar dat mislukt. Ik sla om en word ondersteboven met de stroom meegesleurd. Ik kan uit de boot en de stroom komen en de boot + peddel bij elkaar houden. Het water is verschrikkelijk koud, maar dat merk ik pas als ik de spullen aan de kant heb. Tien minuten later komt er een grote kano voorbij die hetzelfde probeert maar dan ook omslaat. Er komen peddels, T-shirts en schoenen voorbijdrijven die door mij en anderen toch nog gered worden. We zien ook veel vissen zwemmen. 

 

Om kwart over drie brengen we de spullen weer terug. We drinken wat en gaan thuis wat eten. Daarna gaan we naar het meer en zwemmen en zonnen daar. Voor het eten drinken we nog wat in het dorp. We eten: aardappels, sperziebonen en merguez. Om 10 uur gaan Menno en mama naar de kermis.

Bob

Naar Cotignac

Vanmorgen vertrekken Bram, Bob, Ron en Dick op de fiets. Om één uur komen Bob, Dick en Ron terug. Ze hebben in Aups koffie gedronken en keerden toen terug, terwijl Bram alleen verder ging naar Cotignac. Als hij weer terug is lunchen we en daarna vertrekken we per auto naar Cotignac. Het is voor ons allen een prettig weerzien en de jongens zien diverse bekende gezichten. Bij het Hôtel du Cours genieten we van een heerlijke maaltijd. Weer terug in Les Salles zien we dat het volop feest is met een bandje en dansen en diverse kermisachtige kraampjes. Menno wil meteen naar de kraampjes hoewel hij in de auto klaagde over hoofdpijn. Het bezoek aan de kermis stellen we maar uit tot morgenavond. 

Joke

Naar Bauduen

Vandaag is de dag dat Bram, Dick, Ron en Bob zullen gaan fietsen. De fietstocht gaat naar Cotignac. 
’s Morgens, als we wakker worden, giet het flink, maar Bram wil toch gaan fietsen. Eerst doen we boodschappen en ontbijten. Later om tien uur komt Dick vertellen dat hij niet gaat fietsen omdat het regent. Dan maar lezen en een spelletje doen. Als het wat droger wordt gaan we koffie drinken. Na de koffie ga ik douchen en m’n haar wassen. Bob en ik kijken nog of we een kano kunnen huren: niet dus. 

Dan wordt het mooi weer. Dus weg op de fiets. Op naar Bauduen waar Bram en mama op de motor al eens geweest zijn. Eerst een lang stuk klimmen en dan de hele weg naar Bauduen dalen. Daar aangekomen drinken we cola en koffie en eten een pannekoek. Op de terugweg is het zwaarder, een erg lange klim en weer afdalen. Dan iets gedronken en gegeten. Nu leest iedereen en dan gaan we lekker slapen.
Menno

Aups en Draguignan

Ik word al om half acht wakker en het regent. Slecht teken, maar wel lekker om een beetje in de tent te luieren en te lezen. Het ontbijt krijg ik op bed en daarna gaan we met de auto naar Aups om nieuwe schoenen voor Bram te kopen. De eerste winkel is niks, de enige schoenen die Bram wel wil hebben kosten 210 francs. In de tweede winkel hebben we iets meer succes; het is een sportwinkel en ik koop een blauw sportbroekje. Bram komt niet verder dan een paar sokken. Pas in de derde zaak slaagt hij: het wordt een paar schoenen van het merk 'Bopy' (in Nederland 'Gepy') à 70 francs. Daarna drinken we koffie en chocolademelk en gaan dan naar Draguignan. Daar telefoneren we eerst naar huis; Bram naar zijn moeder, mama probeert haar moeder (mijn oma, dus) te bellen, maar dat lukt niet en Menno en ik kunnen alleen Jannie bereiken. Het weer in Nederland is herfstig. 

In Draguignan bekijken we wat winkels en drinken koffie en chocolademelk en eten tosti’s. Dan gaan we naar de Gorges du Verdon, ook wel de 'Grand Canyon du Verdon' genoemd. De hele rit moet ik op mijn tanden bijten als we weer in zo’n gapende diepte van minstens honderd meter kijken. Bram draait ook een paar keer zijn hoofd om van de hoogtevrees. Er zijn een paar vreselijk hoge en steile bergtoppen bij en sommige dingen kan ik me nog herinneren van de vorige keer dat ik hier was, ongeveer 5 jaar geleden.

Thuisgekomen eten we aardappels, sla, kalfsvlees en yoghurt toe. Na de afwas ga ik douchen op een andere camping omdat daar wel warm water is. Die douches en wc’s etc. zijn helemaal nieuw en voor Frankrijk heel modern en hartstikke schoon, dus ik ben zeker van plan om het vaker te doen. Bram fietst nog een stuk en mama en Menno spelen yahtzee. Bram kijkt nog even z’n fiets na omdat hij geen goed verzet heeft. Morgen gaan we (Dick, Ron, Bram en ik) waarschijnlijk een stuk fietsen. We gaan nog even bij Dick en Ron kijken en daarna gaan we slapen.

Bob

We huren een surfplank/zeilbootje

Op naar het meer om een surfplank te huren. Menno gaat als eerste van start, maar heeft moeite het zeil op te hijsen. Na vele pogingen geeft hij het op en wil naar de kant peddelen. Dat gaat langzaam en Bob besluit naar hem toe te zwemmen.  Ook hij krijgt het zeil niet omhoog, dus is het mijn beurt, maar ook mij lukt het niet. Dus brengen we de surfplank terug en huren een zeilbootje. Twee zwemvesten krijgen we mee en Bob en ik varen weg. Het lukt aardig, maar dan krijgen we een windvlaag en gaat de boot ondersteboven. Bob kan zich nog net onder het zeil uit werken en we gaan op de rand staan en aan de kiel hangen. Langzaam komt de mast horizontaal, maar dan slaat de wind onder het zeil en de boot slaat weer om. Nu proberen we hetzelfde maar dan met de neus van de boot in de wind. Dan komt hij overeind en kunnen we aan boord klimmen. Helaas ben ik wel mijn schoenen kwijtgeraakt. Na nog een tijdje gevaren te hebben brengen we de boot weer terug. De kosten zijn ƒ 45,- en we zijn een hoop wijzer geworden.

Bram

Aups

Ook vandaag hebben de jongens geen zin om te fietsen, dus gaan Bram en ik naar Aups, 20 km. verder. Weer flink klimmen, maar ook fijne afdalingen. Na koffie en fris keren we terug, eerst 5 km. klimmend en dan 15 km. vlak of dalend. Na een pilsje in Les Salles en de boodschappen gaan we naar het meer waar we lekker zwemmen en zonnen. Ook Bob en Menno hebben zich aan het water prima vermaakt.

Tijdens het koken lijkt het me handig eerst de doperwten op te warmen en in de slaapzak warm te houden. Maar na tien minuten zijn we dat alweer vergeten. Bram zoekt zijn boek in de tent en daar gaan de hete doperwten over de slaapzak! Even paniek, maar we schudden de slaapzak uit en hangen hem te drogen.
Joke

Aiguilles

We worden vanmorgen onder een onbewolkte lucht, met harde wind wakker. We hebben niet erg goed geslapen door de wind. Dan gaan we boodschappen doen en ontbijten, erg lekker. Daarna gaan Bram en mama fietsen en Bob en ik zwemmen. Daarna eten we een ijsje. Inmiddels zijn Bram en mama weer terug en gaan we naar het meer waar Dick en Els ook zitten. Dick gaat met de catamaran weg en dat gaat vreselijk hard. Later wordt Bram uitgenodigd en hij vindt het prachtig. Dan gaan we boodschappen doen en moeten voor Dick en Els ook wat meenemen. Dan lekker eten, entrecôte, sla en rijst. Ik doe na het eten de kaarten op de bus en ga ook even naar Dick en Els. Tot mijn verbazing staan Ron en Karin daar. 
Later gaan we naar de tent en gaan slapen. 

Menno

 

  

Bram en ik maken vandaag een fietstocht richting de Gorge. Eerst naar Aiguilles, dat is 6 km. klimmen. Daar koffie en fris en dan verder omhoog. We willen naar het hoogste punt (ca. 1200 meter), maar bij ruim 1000 meter komt Bram terug en zegt dat het hoogste punt nog veel te ver is. 

We genieten van het schitterende uitzicht op het Lac de St. Croix, stoppen een krant tegen de kou tijdens het afdalen onder ons T-shirt en vliegen naar beneden!

Midden in de nacht word ik wakker van de stilte: het waait niet meer, de mistral is voorbij!
Joke

Les Salles

Voordat we, vrij laat, gaan ontbijten, heb ik al twee uur in mijn boek gelezen en de afwas van gisterenavond gedaan. We besluiten dat we wat verder rijden om een goede camping te zoeken. Na een tijdje vinden we die dan ook en het blijkt toevallig dezelfde camping te zijn waar Dick en Els Reef staan. We kunnen aan het einde van de middag pas de tenten opzetten, want er staan nog andere mensen. We drinken een kopje koffie bij Dick en Els en ze vertellen ons dat Ron en Karin volgende week zondag ook komen. Ron zal zijn fiets meenemen en daar verheugt Bram zich al op. Later gaan we naar het meer en Dick surft met harde wind, het gaat vreselijk snel. 

We gaan laat eten en vrij vroeg slapen. Ik slaap redelijk goed ondanks (of dankzij) de harde wind (windkracht 9) en ijzige kou.

Bob

Naar Les Salles

We besluiten, na gezamenlijk overleg, naar Les Salles te rijden, zo´n 300 km. Maar het gaat voorspoedig. Onderweg zie ik diverse fietsers zwoegen. Liever had ik dit mooie gebied op de fiets doorkruist! Vanaf Riez kijken we uit naar campings maar overal staat 'complet'. Even voorbij Moustiers is een gemeentecamping. Die is niet vol, maar blijkt nogal modderig te zijn. Het heeft hier nl. twee dagen geregend en de camping is zo nieuw dat er nog geen gras groeit. Hier gaan we niet staan maar wel naast de tennisbaan van een hotel. Hoewel illegaal staan we daar prima! 
Bram

Zwemmen in de rivier

  

Bob en Menno vermaken zich met het bouwen van een dam in het water en het vangen van kleine visjes. Ook wassen we ons haar in de rivier (stond al dagen stijf van het zand aan zee!). We komen hier een beetje tot rust. De Camarque is ons tegengevallen: veel wind, bloedheet en een vies strand. Hier leven we een beetje als 'God in Frankrijk', zelfs Bob begint hier plezier te krijgen. 

Bram en ik gaan ’s middags op de fiets naar St. Jean-du-Gard. Een prachtige omgeving, het lijkt hier wel Zwitserland, met toch ook de nodige klimmetjes. De boodschappen doen we in St. Jean-du-Gard. Kalfscarbonaden, sla en aardappelen. Daarna de nodige kibbelpartijen over de afwas, dus die laten we staan tot het morgen Bob's beurt is. 

Joke

Cevennes

Vanmorgen worden we oververhit wakker, de ene kant van mijn tent kan ik niet aanraken, zo heet is ie. 
Het is stralend weer. Bram heeft croissantjes en zoete broodjes gehaald en we gaan ontbijten. Onder het ontbijt komt mama met het idee om de auto op te halen en dan naar het Lac du Verdon te rijden en daar een camping op te zoeken aan het water en dan daar te gaan fietsen, zwemmen enz. Dit doen we omdat het hier te heet is om te fietsen en daar is er water om te zwemmen, dus vandaag op naar de auto in Fontanès. 

Het is erg warm weer dus kunnen we niet veel kilometers afleggen. Vandaag is dat 50 kilometer, dus niet veel vergeleken met Engeland. In totaal hebben we nu ongeveer 250 kilometer gefietst. Na het eten pakken we alles op en vertrekken naar Fontanès. Daar aangekomen halen we de auto op en krijgen een tip om naar de Seyvennes te gaan. Daar zou het heel mooi zijn met riviertjes waar je in kunt zwemmen, dus wij vertrekken. Daar zoeken we een camping en gaan zwemmen in de rivier met erg harde stroming, erg leuk. Daarna eten we patat en zetten de tenten op. En dan drinken we thee en gaan lezen en daarna… welterusten. 

Menno

Les Saintes-Maries-de-la-Mer

’s Morgens word ik al om kwart voor acht wakker in een bloedhete tent, terwijl het normaal pas om 9 uur warm wordt, dus het belooft een hete dag te worden. Onder het ontbijt stelt Bram voor om te gaan zwemmen, ook vanwege de hitte. We hebben dinsdag de openingstijden gezien en denken dat het bad om 10 uur open is, maar dat is pas 2 uur later het geval. In plaats van naar het zwembad gaan we naar de zee, naar Les Saintes-Maries-de-la-Mer. De weg ernaar is vlak, het lijkt op een Nederlands polderlandschap, maar dan in Frankrijk. We hebben windje mee dus de heenweg is een gemakkelijk ritje. Onderweg houdt een man ons aan en vertelt dat er 3 km. verder een grote brand is met honderden wachtende auto’s en hij zegt dat we er niet doorheen kunnen komen. Ondanks dat rijden we toch door en inderdaad is er brand. Als fietser kunnen we overal langs en de brand ligt gauw weer achter ons.

     

In Les Saintes-Maries-de-la-Mer aangekomen kopen we wat brood, beleg, drank en de Volkskrant van dinsdag en dan gaan we naar het strand. Daar eten en zwemmen en zonnen we. Op de terugweg stoppen we een paar keer voor drank en fruit en merken dan pas hoe erg we verbrand zijn. We hebben harde tegenwind dus we moeten er flink tegenaan maar de wind zorgt gelijk weer voor afkoeling. Terug op de camping nemen we allemaal een koude douche en eten ’s avonds macaroni en gaan dan vermoeid naar bed.

Bob