Rustdag

Onrustig geslapen. Twee boterhammen gegeten. Steve rijdt ons naar het politiebureau. Daar zitten Joke en Menno op ons te wachten. Het weerzien is zeer emotioneel! We besluiten er vandaag een rustdag van te maken. Tegen de avond vertrekken Steve en Tricia en we nemen uitgebreid afscheid van ze. 
Vanavond eten we pannenkoeken. 

Bram

Een afschuwelijke dag!

We starten met een flinke afdaling naar Stroud. Na vijf kwartier fietsen kom ik bij een T-splitsing en ik weet niet of ik links- of rechtsaf moet. Bram en de jongens zijn nergens te zien en ik ga rechtsaf, rijd een stukje door, wacht bij een rotonde, twijfel weer en ga weer terug naar de T-splitsing. Daar wacht ik twee uur en vraag ondertussen aan passerende automobilisten Bram te waarschuwen. Eindelijk zie ik Bram aan komen lopen! Ze dachten dat ik doorgereden was, maar hoorden van een automobilist dat ik nog in Birdlip Hill wachtte. Gelukkig kon hij een lift krijgen. Wat zijn we blij elkaar weer te zien! Bram gaat terug liften en ik fiets naar de jongens. Daar wachten we op Bram. Die komt maar niet en ik ben bang dat hij het hele stuk moet lopen. Dus gaat Menno hem zonder bagage tegemoet. Na een kwartier komt Bram eraan, toch een lift gekregen. Het is inmiddels half vier geworden en de winkels gaan om zes uur dicht. Dus vertrekken Bram en Niels naar Stow om daar boodschappen te doen en ik wacht op Menno die pas om vijf uur komt aanrijden. Hij had Bram gemist en was veel te ver teruggereden. Nu gaan ook wij richting Stow en komen daar om half zeven aan. Ik kan geen Tourist Information vinden en ga naar het politiebureau. Een agent zegt dat er in Stow geen camping is. Wat nu? Een 'officer' rijdt me rond om naar Bram en Niels uit te kijken, zonder succes. Hij vraagt bij een boerderij of we daar die nacht mogen staan. Dat mag gelukkig. Van de £ 2 die ik bij me heb kopen we ieder een pancake en een glas melk. Op de deur van het politiebureau laat ik een briefje voor Bram achter, want het bureau sluit om acht uur. ’s Avonds krijgen we thee en sandwiches van een meisje dat naast de boerderij woont. Daarna gaan we langs de hotels en pensions in Stow om te vragen of Bram en Niels een kamer genomen hebben. Wij hebben nl. de tenten en zij het geld. Dan zoeken we de tent op en proberen te slapen naast het razende verkeer…

Joke

Inderdaad een afschuwelijke dag! Bij de T-splitsing zag ik staan: Birdlip Hill 16%. We rijden door, maar als Joke na 15 minuten niet komt opdagen zeg ik: “Ik ga wel kijken” en fiets met 42-28 tegen die bult op. Boven geen Joke te zien. Terug naar de jongens en met z’n drieën naar Stow-on-the-Wold. Weer een klim. Menno heeft een inzinking maar gaat toch door! Klasse! Een automobilist stopt en zegt dat Joke nog bij de splitsing staat. Van twee Indiase vrouwen krijg ik een lift. Bij de T-splitsing zie ik Joke staan. Blij elkaar weer te zien! Joke fietst door naar de jongens. Maar het is moeilijk weer een lift te krijgen. Ik sta daar zwetend in de brandende zon op de warmste dag van het jaar! Een boer op het land is bereid me naar de jongens te brengen. Inmiddels is Menno op pad om mij op te sporen. Dus besluiten we dat Niels en ik in Stow boodschappen zullen doen en naar de camping gaan. Niels en ik ‘vliegen’ naar Stow waar we tegen sluitingstijd aankomen. Gauw eten gekocht en op naar de camping waar ik alvast het eten maak. Maar Joke en Menno zijn er nog steeds niet. 

   

Tricia en Steve Morris

Steve Morris, de buurman, biedt aan samen naar hen uit te kijken. In zijn Ford Escort scheuren we naar de Inn waar we elkaar voor het laatst gezien hebben. De barkeeper vertelt dat ze om vijf uur vertrokken zijn, dus kunnen ze om half zeven in Stow geweest zijn. Inmiddels is het tien uur en we rijden langs het politiebureau waar we Joke’s briefje zien hangen. Goddank alles o.k.! We staken het zoeken en gaan terug naar de camping. Na ieder twee boterhammen rollen we onze slaapzakken uit in de voortent van de caravan van de buren.

Bram

Nieuwe as gemonteerd

Bram vertrekt na het ontbijt met het wiel met gebroken spaak op zijn rug naar een fietsenmaker. En wij beklimmen de heuvel aan de overkant. Het is heet vandaag en de zon brandt genadeloos! Boven hebben we een schitterend uitzicht over het dal. 

Joke

 

Ik ga naar een fietsenmaker even buiten het dorp, maar hij kan me niet helpen en verwijst me naar een andere zaak. Daar heeft men geen losse achteras maar wel één in een compleet wiel. Onmiddellijk wordt de as uit de naaf gesloopt. Die kost £ 2, maar er is geen gereedschap om hem te monteren. Dus met de as terug naar de eerste zaak, waar ik hun gereedschap mag gebruiken. Na een uurtje ben ik klaar en wil betalen. Maar daar komt niets van in! Hartelijk dank! 
Op de camping monteer ik het wiel. Morgen weer weg, jammer, mooie plek hier.

Bram

Eerste lekke band en een diepgaand gesprek

We zitten hier nog steeds in Stroud en hadden een droge nacht! Menno en ik waren van plan uit te slapen, maar we worden toch nog om half negen wakker. Menno heeft gelukkig géén last meer van zijn oor. 

Na het ontbijt gaan we frisbeeën tussen de koeien, eigenlijk stieren. Bram en Joke maken zich klaar voor hun tocht en we wensen ze goede reis. Dan wandelen we naar de stad. We kopen een blikje chocola, lopen wat winkels af en gaan terug naar de camping. We spelen met de frisbee en een stuiterbal. Om vijf uur komen Bram en Joke terug van hun fietstocht. Ze maken het eten, dat bestaat uit Schots ei, aardappels, bloemkool en smaakyoghurt toe. Als de afwasbak vrij is gaan Menno en ik er snel naar toe en laten de bak vollopen, waardoor te veel schuim op het water komt, dus dat wordt weer rotzooien. Menno achter mij aan met een hand schuim enz. En zo gebeurt het dat ik val. Het vallen is niet zo erg, maar… in de brandnetels. Dus volsmeren met Azaron en het valt nu wel weer mee. Na dit ongelukje toch nog lekker koffie met bitterkoekjes. 

We zijn nu (ik niet dus) aan het bestuderen van de fiets geslagen. Joke bijv. heeft de eerste lekke band en Bram een paar gebroken spaken en een gebroken as. Dus ik nu ook even kijken en hou mijn hart vast.

Niels

Bram en ik maken een fietstocht naar het zuidelijke deel van de Cotswolds. We rijden over kleine weggetjes en door leuke dorpjes. De afdaling naar Nailsworth gaat enorm hard, maar de klim op de terugweg is zo steil dat ik het grootste deel moet lopen. Het is de hele dag warm en zonnig. We besluiten de avond met een diepgaand gesprek met z’n vieren over leven na de dood en het mysterie van het heelal!

Joke

Stroud

Het begon vannacht om twee uur te regenen en ik word vanmorgen wakker met een grote natte plek op mijn slaapzak. Na ontbijt en inpakken fietsen we richting Cirencester met na 12 mijl een koffiestop. Daarna kopen we een frisbee en gaan richting Stroud.  Eerst een klimmetje en daarna een afdaling van 15%.

Na milkshakes en hamburger doen we boodschappen.  Bij de toeristeninformatie horen we dat de camping 'up to the hill' ligt. En dat is zeker 15%. Bezweet en met een hartslag van zeker 180 komen we op de camping aan, zetten de tenten op en gaan douchen. Na het eten doen we een afdaling van ± 35% (lopend) tussen de koeien door en weer omhoog. 
Nu drinken we nog wat en gaan straks gauw slapen. 
Menno

Cotswold Wild Life Park

     

Het wildpark is een luxe dierentuin. De dieren zijn goed gehuisvest met veel groen en ruimte. We beginnen natuurlijk met koffie en grote stukken taart. Dan lopen we een rondje en maken een ritje met het treintje. Inmiddels is het erg druk geworden en we hebben het allemaal wel gezien. We fietsen naar Burford, waar we iets tegen Menno’s oorpijn kopen. Mooie huizen en winkels hier, maar ook veel toerisme. Terug naar Lechlade maken we er een race van. Het gaat behoorlijk hard en Niels rijdt verkeerd. 

De maaltijd bestaat uit wortels met doperwten, aardappelen en ham. We zoeken de route voor de volgende dag uit en besluiten met koffie, douchen en bier. Een klamme, warme avond.

Bram

Bellen naar huis

We vertrekken naar Wallingford (3 km. verder) waar de jongens een cadeautje voor de vaders kopen (een poppetje, dat op tamelijk obscene wijze een sigaret presenteert). Na anderhalf uur fietsen zijn we in Wantage waar we koffie met heerlijk warm appelgebak met slagroom nemen. Dan op zoek naar een telefooncel om naar huis te bellen. We stoppen 21 tien pence stukken in het apparaat, maar zowel bij Niels als bij Bram’s ouders is niemand thuis. Dus belt Menno met Rob die Ineke en Hans zal bellen.
Dan weer verder. Het is heerlijk fietsweer met af en toe zon, ongeveer 22 °C en heel weinig wind (in de rug). Er is hier veel minder verkeer en het landschap wordt steeds glooiender. Tegen halfvier komen we in Lechlade aan, doen er onze boodschappen en zoeken de camping op. Na het eten (aardappelen, icebergsla, worstjes en yoghurt) gaat Bram nog een stukje toeren. We besluiten de dag met een douche (een miezerig heet straaltje water voor 10 pence). 

Joke

Tent vol water

We worden vanmorgen vroeg wakker omdat alles (niet zoveel) was volgelopen. Na het weer lekkere ontbijt liggen we nog te lezen maar we soppen al snel weg. Voordat we de tent uitdrijven verhuizen we snel naar de andere tent waar we koffie drinken om weer warm te worden en verder te lezen. Op een gegeven ogenblik begint het te storten. 

Menno wil onze tent dicht doen maar dat helpt niet veel. De tent is al volgelopen en dat komt omdat er een soort waterbed tussen het tentzeil en het grondzeil ontstaan is. Nadat de regen opgehouden is halen we snel alles uit de tent. De slaapzakken zijn zeiknat. Gelukkig had ik verder alles al in mijn tassen gedaan zodat het niet al te nat is geworden. Daarna dweilen we de tent en hangen het grondzeil over de tent heen. 

We verlaten de camping en alle ellende om te wandelen. Onderweg blijft het gelukkig droog. We zien ook dat de wasserette 7 dagen in de week open is (dus ook vandaag). We bekijken nog even het dorpje/stadje en drinken koffie met gebak. Terug op de camping eten we brood en Franse kaas en daarna gaan Bram en Joke naar de wasserette. Menno en ik hebben onze fietsbroeken gewassen. We hebben lekker gegeten: brood, gebakken ei en melk. Daarna lekkere koffie en een half koekje genomen en gedoucht. Nu lekker slapen.
Niels

Lekkende tent

Vannacht hebben we niet veel geslapen omdat het keihard regende en onweerde. Als we om 8 uur wakker worden blijkt dat mijn slaapzak drijfnat is, omdat de binnen- en buitentent tegen elkaar hingen en dus lekten. Na het ontbijt pakken we alles in en vertrekken in de regen. Na de afdaling vanaf de camping gaan we op zoek naar een bakkerijwinkel waar we koffie/cola en een gebakje nemen. Als we weer opstappen is de regen opgehouden en dat fietst een stuk prettiger. 

Na zo’n dertig kilometer is de volgende camping nog maar 5 mijl. Daar hangt een bordje 'full site'. “Maar”, zegt de beheerder “er is nog een camping voor de brug”. Bram gaat die camping (in Benson) zoeken en wij gaan boodschappen doen. En na iets gedronken te hebben gaan we ook naar de camping. Na alles te hebben opgezet en opgeruimd nemen we een douche en gaan eten. Na de afwas en de koffie is iedereen met van alles bezig en ik schrijf. Ik hoop straks in een droog bed te kruipen en de dag van morgen voor te bereiden. Slaap en droom maar lekker.
Menno

Bankpasje kwijt en teruggevonden

We nemen afscheid van de dominee en vertrekken uit St. Albans. De bijdrage aan de kerkkas doen we in een envelopje. In Berkhamsted wil ik geld halen in het postkantoor. Maar de baliemedewerkster is onverbiddelijk: zonder pasje geen geld. We proberen het nog een keer in Tring, maar daar heeft men middagpauze. Dan besluit ik mijn tas eens goed te doorzoeken en gelukkig, daar is het bankpasje!  

We zoeken een camping, maar dat valt niet mee want we moeten 5 mijl klimmen en dalen.

De maaltijd bestaat uit lamsburgers, sla, aardappelen en een lekkere smaakyoghurt. 

Bram

Kamperen in de tuin van de dominee

  

We vertrekken rond een uur of elf uit Debden Estate. Het is prachtig fietsweer, een strakblauwe lucht en een fris windje en de temperatuur zit tussen 20 en 25 °C. Koffie, cola en sandwiches nemen we in Cufley en in St. Albans gaan we op zoek naar de camping. Helaas, geen camping te vinden, maar van de dominee mogen we in zijn tuin staan, een prachtig grasveld met hagen eromheen. Hij verwacht wel een kleine bijdrage aan de kerkkas! 

We doen de boodschappen in St. Albans (gezellig oud plaatsje). Ook bevinden zich hier restanten van een vroegere Romeinse stad, Verulamium (eind 2^e eeuw, begin 3^e eeuw na Chr.) o.a. de stadsmuur en een van de stadspoorten.

's Avonds gaan Bram en ik wat drinken in de plaatselijke pub. Daar zitten een paar gasten oude Engelse muziek te spelen, erg gezellig. Even over half elf gaat de bel voor de laatste ronde.

Joke

2e dag in Londen

We staan om 8.30 uur op en Bram gaat brood halen. Na het weer 'zachte brood ontbijt' nemen we de underground in Debden om weer naar Londen te gaan. Deze keer om naar de Zoo (dierentuin) te gaan. Ook nu is het druk in de underground. Bij aankomst nemen we eerst koffie/cola met gebak en dan naar de dierentuin. We komen natuurlijk veel ‘Rolls Royces’ tegen. Als we daar aankomen zien we dat de toegang eigenlijk best duur is, maar ja, we kunnen haast niet terug dus…
We zijn er om half een en spreken af om drie uur bij de ingang. We krijgen wat geld mee om iets te kopen (we willen wel wat kopen maar geen van beiden durft het eigenlijk te vragen, dus zeggen we maar 'two of those' of zo). 
Na alle apies en vogels gezien te hebben (apies geldt ook voor kinderen in uniform, wat geen gezicht is) is het ongeveer kwart voor drie. Dan zien we dat er een tunnel is om naar de andere kant van de zoo te gaan (aan de overkant van de weg), dus gaan we daar even kijken en snel weer terug. 

Dan nemen we een taxi naar het metrostation vanwaar we naar de Tower of London vertrekken. Menno en ik beklimmen hem nog ‘even’ (hij is wel hoog, hoor). Daarna zoeken we een restaurantje om wat te eten. We vinden een restaurant/cafetaria dat om 6 uur dichtgaat en het is half zes, maar we besluiten er toch maar te eten. Iedereen haast zich, snel alles aanvegen en zo, maar het is lekker! Daarna naar de underground om naar Debden terug te keren en naar de tenten te fietsen. Daar aangekomen lekker koffie gedronken en That was all !!!

Niels

Bezoek aan Londen

Vroeg opgestaan en ontbeten (zacht brood). We gaan met de trein naar Londen. Daar nemen we koffie en cola en een lekker stuk taart. Na een halfuurtje lopen komen we bij de dubbele bus aan waarmee we een tocht van 1½ uur door de stad maken. We zien alle bekende plekken zoals Buckingham Palace, St. Paul’s, The Tower of London, de Big Ben en Downing Street. Om half drie komen we half slapend uit de bus en nemen weer koffie/cola/gebakje. 

Dan duiken we een warenhuis in en kopen een aantal ansichtkaarten. We nemen de metro en na drie kwartier komen we weer in Debden aan. Joke en Bram doen boodschappen en Niels en ik fietsen naar de camping, helemaal verkeerd, maar ja! Lekker gegeten en gauw de oogjes toe.

Menno

De eerste fietsdag

Op weg naar Debden, niet zo’n grote afstand. Veel verkeer hier, dus niet prettig fietsen. Joke heeft nog niet gezongen onderweg, ze heeft nog last van haar knieën. 

Onderweg drinken we koffie met iets zoets erbij, uiteraard, en halen geld op het postkantoor. Daar merk ik dat ik mijn giropasje vergeten ben. Gelukkig weet ik het nummer uit mijn hoofd, dus krijg ik mijn geld. Hopelijk doen ze bij andere postkantoren ook niet moeilijk. 

Niels en Menno fietsen goed. Na een keer verkeerd gereden te zijn komen we bij camping ‘Debden Estate’. Na het eten (aardappelen, icebergsla en worstjes met smaakyoghurt toe) maken Joke en ik nog een ommetje. 
Bram

Naar Engeland met Menno en Niels

Half negen ’s avonds vertrekken we met de fietsen op het dak naar de boot in Hoek van Holland. We staan om half elf in de file voor de boot, die om elf uur zal vertrekken. Bram, Menno en Niels halen de fietsen van het dak, zetten ze in elkaar en binden de tassen erop, terwijl ik langzaam doorrijd. Tenslotte staat de auto op een parkeerplaats en zijn we klokslag elf uur aan boord.

Het wordt een rustige overtocht en we komen ’s morgens om ± 07.00 uur aan. Het eerste stuk fietsen gaat moeiteloos, windje mee. Na een koffie/lunchstop (heerlijke sandwiches + koffie voor £ 8 = ƒ 40) wordt het steeds warmer. Ook Engeland heeft al twee weken een hittegolf! Om een uur of twee komen we verhit in Bishop’s Stortford aan, waar we in een zwembad verkoeling zoeken (nou ja, verkoeling, het water is ongeveer 30 °C). 

Ik heb inmiddels steeds meer last van mijn knieën gekregen, dus gaan we op zoek naar een camping. Hier in de buurt is echter geen camping te vinden en de boeren willen ons ook niet op hun land laten staan. Bram komt op het idee om het op het politiebureau te vragen. De dienstdoende agent verwijst ons naar een speelveld verderop en water kunnen we bij hem halen. Prima stek dus. Lekker gegeten (macaroni, smaakyoghurt toe) en vroeg gaan slapen.

Joke