1983

Op 15 april 1983 wordt Remko geboren

   

BBQ op de Wandelmeent 32


Menno in de 1e klas Fontein Mavo in Bussum

Weer in Hoek van Holland: lege accu!

Om kwart voor vijf worden we gewekt door een roffel op de deur: “Good Morning!” We hebben nauwelijks tijd om te ontbijten want de boot ligt al afgemeerd in Hoek van Holland. Het ontschepen gaat tamelijk snel; de auto staat onbeschadigd op zijn plaats, maar daar wacht ons een onaangename verrassing: de auto start niet! Na enig zoeken en nadenken komt Bram er achter dat hij in zijn haast de binnenverlichting aan heeft laten staan, dus een lege accu. Ik bel de Wegenwacht en Bram en de jongens laden de fietsen op. 

Een Duitser met een kampeerauto biedt aan om de auto met zijn  startkabels te starten. Vijf minuten later rijden we weg, terwijl de portier van de Zeeland Mij. de Wegenwacht afbelt. Om half tien leveren we Niels thuis af, drinken daar koffie en vertellen wat van onze belevenissen. Om half twaalf zijn ook wij weer thuis. 

Het is een prima vakantie geweest, ondanks de vele problemen!
Joke

Naar de boot terug

Ik word om acht uur wakker en brand de tent uit. Als iedereen wakker is gaan we ontbijten (Menno blijft natuurlijk weer in z’n tent hangen, maar komt er later toch uit). Na het ontbijt spoel ik alles af (afwassen niet nodig) en we pakken de tenten etc. op. We vertrekken om ± 9.30 uur!!! In Colchester zetten we de fietsen op slot en gaan de stad in, waar we op zoek gaan naar cadeau’s voor moeders en zo. Het is een reuze gezoek maar we kiezen op het laatst toch voor iets wat we in het eerste winkeltje zagen. Bram wil nog even een paar foto’s maken, dus we splitsen ons. Maar we kunnen het winkeltje niet meer vinden, zodat we iets later aankomen bij de fietsen. Dan vervolgen we de reis richting Harwich. Bram stelt voor om naar een vissersdorpje te gaan, maar wij hebben niet zo’n zin, dus gaat Bram alleen. 

In Harwich gaan we iets eten en lopen door het plaatsje en kopen nog wat souvenirs. De winkels kunnen we niet in want Bram heeft het sleuteltje van het slot bij zich. Dan fietsen we naar de boot waar we kijken naar een veerboot die wegvaart naar Denemarken. 

Daarna zitten we nog ca. 1½ uur in de kantine totdat Bram terug is. We eten onze sandwiches en wachten op de boot. In de cafetaria van de boot eten we nog wat, gaan op het dek kijken en later slapen.

Niels

Colchester

Om halfnegen staan we op, ontbijten, wassen af en pakken in. Om half elf vertrekken we naar Colchester, zo’n 80 km. verder. Lunch om half een (koffie/cassis/jus d’orange/boterhammen en een zoet broodje). En Bram haalt geld. Colchester is nog 25 mijl en die zullen we wel even voorbij racen. De weg is pas geteerd, dus moeten we staand fietsen en dan loopt ook nog Niels’ ketting eraf. Na een uurtje komen we in Colchester aan. We zoeken de camping en zetten de tenten op. Dan drinken we een blikje cola en gaan douchen. We gaan naar de Town Centre om wat te eten en dan naar de kermis. Bij de schiettent schieten Bram en ik ieder 8 van de 9 keer raak en we mogen een prijs uitkiezen (spel kaarten, robot en beker). Na de wandeling door de stad fietsen we naar de camping en om half tien drinken we koffie. Nu ligt iedereen te lezen en schrijf ik 'for the last time'.  Good Night.

Menno

Cambridge

We bezoeken Cambridge, een universiteitsstad, waar veel gefietst wordt. We splitsen ons in twee groepjes (Bram & ik en Menno & Niels) en zullen elkaar om twee uur weer treffen. We wandelen rond, bekijken universiteitsgebouwen en bezoeken een oudheidkundig museum. In het stadspark eten we lekkere broodjes. Weer met z’n vieren maken we een tochtje in een punter. Bram aan de stok, terwijl ik met een peddel probeer bij te sturen. 

’s Avonds aardappelen, sla, gebakken eieren en smaakyoghurt toe. Daarna maakt Bram nog een fietstochtje. De jongens zijn op het ogenblik op de schommel aan het dollen met twee Engelse meisjes van een jaar of vijftien. 

Joke

Zeppelins en vliegtuigen

We willen eerst langs de zeppelin hangars van Cardington en dan naar een luchtvaartmuseum in Old Warden. In de verte zien we de hangars liggen. Ze zijn gebouwd in de begintijd van de zeppelins. We hebben geluk, want men is net bezig met een proefvlucht van een nieuwe zeppelin.
Vijf mijl verder komen we bij luchtvaartmuseum Shuttleworth Collection in Old Warden. Er staan o.a. een gedemonteerde Gossamer Condor, een gemotoriseerde hangglider, waarmee iemand in 1978 het Kanaal overstak, een Norton racer, een M.V. Augusta en een aantal fietsen. Verder staat er een Spitfire proef te draaien die ik graag had willen zien vliegen.

Weer op weg naar de camping vergeet ik heel even dat je hier links moet rijden!

Na de maaltijd (macaroni, heerlijk!) en de koffie ga ik nog even in Cambridge kijken. Net voor of beter mèt donker ben ik terug op de camping. 

Bram  

 

Wilstead

We hebben lekker geslapen, worden om half negen wakker en gaan meteen ontbijten (Menno ligt natuurlijk nog in z’n bed). 
Het ontbijt bestaat uit brood met ham en marmelade en lekkere thee. Hierna pakken we alles snel in en betalen de boer. Als we vragen wat het kost zegt hij: “Does a pound hurt you?”

Na 14 mijl fietsen richting Wilstead houden we een koffiestop in Woburn Sands en vervolgen onze rit naar Wilstead waar we broodjes kopen.

We komen nog langs een autotestbaan, maar er is niets te zien en je kan er alleen maar met een pasje in. 
De camping is een mooie, maar ook erg dure camping met warme douches zonder dat je er geld in moet stoppen, een wasserette, een kampwinkel etc. Het opzetten van de tent is erg moeilijk vanwege de wind. Joke en Bram doen de boodschappen en wij wachten tot we kunnen beginnen met de lekkere aardappelen met jachtsaus en bloemkool en een plak rollade en salade van tomaten en komkommer met peren toe. Dan gaan we douchen. 
Na de koffie met gemberkoekjes gaan Joke en Bram douchen en daarna wandelen. Menno zit nu te lezen in Doctor No en ik ga aan mijn blikje beginnen.

Niels

Silverstone

Zoals altijd worden we om half negen wakker. Na het ontbijt (een pannenkoek en drie boterhammen met suiker) vertrekken we. We hebben de wind mee maar het is ± 10 °C kouder dan gisteren. Na 8 mijl komen we in Chipping Norton aan waar we koffie en gebak nuttigen en rijden verder naar Buckingham, 25 mijl. Daar vliegen we doorheen omdat we reeds uit de Cotswolds zijn waar veel bergen zijn. 

We lunchen in Buckingham (beefburger met patat en koffie/cola/melk). Daarna naar de camping 'Scotts Farm', een landje bij een boer met een koudwaterkraan. Joke doet de was in de wasserette.

Niels en Bram gaan naar het circuit van Silverstone en ik blijf op de camping lezen. Na het lekkere eten (aardappelen, doperwten, worteltjes en sla) drinken we koffie/thee in een hotel want het is intussen berekoud geworden (als ik nu uitadem komt de damp uit mijn mond). Nu zit iedereen met een blikje en een aantal koekjes te lezen en gaan we straks gauw slapen. Welterusten.

Menno

Rustdag

Onrustig geslapen. Twee boterhammen gegeten. Steve rijdt ons naar het politiebureau. Daar zitten Joke en Menno op ons te wachten. Het weerzien is zeer emotioneel! We besluiten er vandaag een rustdag van te maken. Tegen de avond vertrekken Steve en Tricia en we nemen uitgebreid afscheid van ze. 
Vanavond eten we pannenkoeken. 

Bram

Een afschuwelijke dag!

We starten met een flinke afdaling naar Stroud. Na vijf kwartier fietsen kom ik bij een T-splitsing en ik weet niet of ik links- of rechtsaf moet. Bram en de jongens zijn nergens te zien en ik ga rechtsaf, rijd een stukje door, wacht bij een rotonde, twijfel weer en ga weer terug naar de T-splitsing. Daar wacht ik twee uur en vraag ondertussen aan passerende automobilisten Bram te waarschuwen. Eindelijk zie ik Bram aan komen lopen! Ze dachten dat ik doorgereden was, maar hoorden van een automobilist dat ik nog in Birdlip Hill wachtte. Gelukkig kon hij een lift krijgen. Wat zijn we blij elkaar weer te zien! Bram gaat terug liften en ik fiets naar de jongens. Daar wachten we op Bram. Die komt maar niet en ik ben bang dat hij het hele stuk moet lopen. Dus gaat Menno hem zonder bagage tegemoet. Na een kwartier komt Bram eraan, toch een lift gekregen. Het is inmiddels half vier geworden en de winkels gaan om zes uur dicht. Dus vertrekken Bram en Niels naar Stow om daar boodschappen te doen en ik wacht op Menno die pas om vijf uur komt aanrijden. Hij had Bram gemist en was veel te ver teruggereden. Nu gaan ook wij richting Stow en komen daar om half zeven aan. Ik kan geen Tourist Information vinden en ga naar het politiebureau. Een agent zegt dat er in Stow geen camping is. Wat nu? Een 'officer' rijdt me rond om naar Bram en Niels uit te kijken, zonder succes. Hij vraagt bij een boerderij of we daar die nacht mogen staan. Dat mag gelukkig. Van de £ 2 die ik bij me heb kopen we ieder een pancake en een glas melk. Op de deur van het politiebureau laat ik een briefje voor Bram achter, want het bureau sluit om acht uur. ’s Avonds krijgen we thee en sandwiches van een meisje dat naast de boerderij woont. Daarna gaan we langs de hotels en pensions in Stow om te vragen of Bram en Niels een kamer genomen hebben. Wij hebben nl. de tenten en zij het geld. Dan zoeken we de tent op en proberen te slapen naast het razende verkeer…

Joke

Inderdaad een afschuwelijke dag! Bij de T-splitsing zag ik staan: Birdlip Hill 16%. We rijden door, maar als Joke na 15 minuten niet komt opdagen zeg ik: “Ik ga wel kijken” en fiets met 42-28 tegen die bult op. Boven geen Joke te zien. Terug naar de jongens en met z’n drieën naar Stow-on-the-Wold. Weer een klim. Menno heeft een inzinking maar gaat toch door! Klasse! Een automobilist stopt en zegt dat Joke nog bij de splitsing staat. Van twee Indiase vrouwen krijg ik een lift. Bij de T-splitsing zie ik Joke staan. Blij elkaar weer te zien! Joke fietst door naar de jongens. Maar het is moeilijk weer een lift te krijgen. Ik sta daar zwetend in de brandende zon op de warmste dag van het jaar! Een boer op het land is bereid me naar de jongens te brengen. Inmiddels is Menno op pad om mij op te sporen. Dus besluiten we dat Niels en ik in Stow boodschappen zullen doen en naar de camping gaan. Niels en ik ‘vliegen’ naar Stow waar we tegen sluitingstijd aankomen. Gauw eten gekocht en op naar de camping waar ik alvast het eten maak. Maar Joke en Menno zijn er nog steeds niet. 

   

Tricia en Steve Morris

Steve Morris, de buurman, biedt aan samen naar hen uit te kijken. In zijn Ford Escort scheuren we naar de Inn waar we elkaar voor het laatst gezien hebben. De barkeeper vertelt dat ze om vijf uur vertrokken zijn, dus kunnen ze om half zeven in Stow geweest zijn. Inmiddels is het tien uur en we rijden langs het politiebureau waar we Joke’s briefje zien hangen. Goddank alles o.k.! We staken het zoeken en gaan terug naar de camping. Na ieder twee boterhammen rollen we onze slaapzakken uit in de voortent van de caravan van de buren.

Bram

Nieuwe as gemonteerd

Bram vertrekt na het ontbijt met het wiel met gebroken spaak op zijn rug naar een fietsenmaker. En wij beklimmen de heuvel aan de overkant. Het is heet vandaag en de zon brandt genadeloos! Boven hebben we een schitterend uitzicht over het dal. 

Joke

 

Ik ga naar een fietsenmaker even buiten het dorp, maar hij kan me niet helpen en verwijst me naar een andere zaak. Daar heeft men geen losse achteras maar wel één in een compleet wiel. Onmiddellijk wordt de as uit de naaf gesloopt. Die kost £ 2, maar er is geen gereedschap om hem te monteren. Dus met de as terug naar de eerste zaak, waar ik hun gereedschap mag gebruiken. Na een uurtje ben ik klaar en wil betalen. Maar daar komt niets van in! Hartelijk dank! 
Op de camping monteer ik het wiel. Morgen weer weg, jammer, mooie plek hier.

Bram

Eerste lekke band en een diepgaand gesprek

We zitten hier nog steeds in Stroud en hadden een droge nacht! Menno en ik waren van plan uit te slapen, maar we worden toch nog om half negen wakker. Menno heeft gelukkig géén last meer van zijn oor. 

Na het ontbijt gaan we frisbeeën tussen de koeien, eigenlijk stieren. Bram en Joke maken zich klaar voor hun tocht en we wensen ze goede reis. Dan wandelen we naar de stad. We kopen een blikje chocola, lopen wat winkels af en gaan terug naar de camping. We spelen met de frisbee en een stuiterbal. Om vijf uur komen Bram en Joke terug van hun fietstocht. Ze maken het eten, dat bestaat uit Schots ei, aardappels, bloemkool en smaakyoghurt toe. Als de afwasbak vrij is gaan Menno en ik er snel naar toe en laten de bak vollopen, waardoor te veel schuim op het water komt, dus dat wordt weer rotzooien. Menno achter mij aan met een hand schuim enz. En zo gebeurt het dat ik val. Het vallen is niet zo erg, maar… in de brandnetels. Dus volsmeren met Azaron en het valt nu wel weer mee. Na dit ongelukje toch nog lekker koffie met bitterkoekjes. 

We zijn nu (ik niet dus) aan het bestuderen van de fiets geslagen. Joke bijv. heeft de eerste lekke band en Bram een paar gebroken spaken en een gebroken as. Dus ik nu ook even kijken en hou mijn hart vast.

Niels

Bram en ik maken een fietstocht naar het zuidelijke deel van de Cotswolds. We rijden over kleine weggetjes en door leuke dorpjes. De afdaling naar Nailsworth gaat enorm hard, maar de klim op de terugweg is zo steil dat ik het grootste deel moet lopen. Het is de hele dag warm en zonnig. We besluiten de avond met een diepgaand gesprek met z’n vieren over leven na de dood en het mysterie van het heelal!

Joke

Stroud

Het begon vannacht om twee uur te regenen en ik word vanmorgen wakker met een grote natte plek op mijn slaapzak. Na ontbijt en inpakken fietsen we richting Cirencester met na 12 mijl een koffiestop. Daarna kopen we een frisbee en gaan richting Stroud.  Eerst een klimmetje en daarna een afdaling van 15%.

Na milkshakes en hamburger doen we boodschappen.  Bij de toeristeninformatie horen we dat de camping 'up to the hill' ligt. En dat is zeker 15%. Bezweet en met een hartslag van zeker 180 komen we op de camping aan, zetten de tenten op en gaan douchen. Na het eten doen we een afdaling van ± 35% (lopend) tussen de koeien door en weer omhoog. 
Nu drinken we nog wat en gaan straks gauw slapen. 
Menno

Cotswold Wild Life Park

     

Het wildpark is een luxe dierentuin. De dieren zijn goed gehuisvest met veel groen en ruimte. We beginnen natuurlijk met koffie en grote stukken taart. Dan lopen we een rondje en maken een ritje met het treintje. Inmiddels is het erg druk geworden en we hebben het allemaal wel gezien. We fietsen naar Burford, waar we iets tegen Menno’s oorpijn kopen. Mooie huizen en winkels hier, maar ook veel toerisme. Terug naar Lechlade maken we er een race van. Het gaat behoorlijk hard en Niels rijdt verkeerd. 

De maaltijd bestaat uit wortels met doperwten, aardappelen en ham. We zoeken de route voor de volgende dag uit en besluiten met koffie, douchen en bier. Een klamme, warme avond.

Bram

Bellen naar huis

We vertrekken naar Wallingford (3 km. verder) waar de jongens een cadeautje voor de vaders kopen (een poppetje, dat op tamelijk obscene wijze een sigaret presenteert). Na anderhalf uur fietsen zijn we in Wantage waar we koffie met heerlijk warm appelgebak met slagroom nemen. Dan op zoek naar een telefooncel om naar huis te bellen. We stoppen 21 tien pence stukken in het apparaat, maar zowel bij Niels als bij Bram’s ouders is niemand thuis. Dus belt Menno met Rob die Ineke en Hans zal bellen.
Dan weer verder. Het is heerlijk fietsweer met af en toe zon, ongeveer 22 °C en heel weinig wind (in de rug). Er is hier veel minder verkeer en het landschap wordt steeds glooiender. Tegen halfvier komen we in Lechlade aan, doen er onze boodschappen en zoeken de camping op. Na het eten (aardappelen, icebergsla, worstjes en yoghurt) gaat Bram nog een stukje toeren. We besluiten de dag met een douche (een miezerig heet straaltje water voor 10 pence). 

Joke

Tent vol water

We worden vanmorgen vroeg wakker omdat alles (niet zoveel) was volgelopen. Na het weer lekkere ontbijt liggen we nog te lezen maar we soppen al snel weg. Voordat we de tent uitdrijven verhuizen we snel naar de andere tent waar we koffie drinken om weer warm te worden en verder te lezen. Op een gegeven ogenblik begint het te storten. 

Menno wil onze tent dicht doen maar dat helpt niet veel. De tent is al volgelopen en dat komt omdat er een soort waterbed tussen het tentzeil en het grondzeil ontstaan is. Nadat de regen opgehouden is halen we snel alles uit de tent. De slaapzakken zijn zeiknat. Gelukkig had ik verder alles al in mijn tassen gedaan zodat het niet al te nat is geworden. Daarna dweilen we de tent en hangen het grondzeil over de tent heen. 

We verlaten de camping en alle ellende om te wandelen. Onderweg blijft het gelukkig droog. We zien ook dat de wasserette 7 dagen in de week open is (dus ook vandaag). We bekijken nog even het dorpje/stadje en drinken koffie met gebak. Terug op de camping eten we brood en Franse kaas en daarna gaan Bram en Joke naar de wasserette. Menno en ik hebben onze fietsbroeken gewassen. We hebben lekker gegeten: brood, gebakken ei en melk. Daarna lekkere koffie en een half koekje genomen en gedoucht. Nu lekker slapen.
Niels

Lekkende tent

Vannacht hebben we niet veel geslapen omdat het keihard regende en onweerde. Als we om 8 uur wakker worden blijkt dat mijn slaapzak drijfnat is, omdat de binnen- en buitentent tegen elkaar hingen en dus lekten. Na het ontbijt pakken we alles in en vertrekken in de regen. Na de afdaling vanaf de camping gaan we op zoek naar een bakkerijwinkel waar we koffie/cola en een gebakje nemen. Als we weer opstappen is de regen opgehouden en dat fietst een stuk prettiger. 

Na zo’n dertig kilometer is de volgende camping nog maar 5 mijl. Daar hangt een bordje 'full site'. “Maar”, zegt de beheerder “er is nog een camping voor de brug”. Bram gaat die camping (in Benson) zoeken en wij gaan boodschappen doen. En na iets gedronken te hebben gaan we ook naar de camping. Na alles te hebben opgezet en opgeruimd nemen we een douche en gaan eten. Na de afwas en de koffie is iedereen met van alles bezig en ik schrijf. Ik hoop straks in een droog bed te kruipen en de dag van morgen voor te bereiden. Slaap en droom maar lekker.
Menno

Bankpasje kwijt en teruggevonden

We nemen afscheid van de dominee en vertrekken uit St. Albans. De bijdrage aan de kerkkas doen we in een envelopje. In Berkhamsted wil ik geld halen in het postkantoor. Maar de baliemedewerkster is onverbiddelijk: zonder pasje geen geld. We proberen het nog een keer in Tring, maar daar heeft men middagpauze. Dan besluit ik mijn tas eens goed te doorzoeken en gelukkig, daar is het bankpasje!  

We zoeken een camping, maar dat valt niet mee want we moeten 5 mijl klimmen en dalen.

De maaltijd bestaat uit lamsburgers, sla, aardappelen en een lekkere smaakyoghurt. 

Bram

Kamperen in de tuin van de dominee

  

We vertrekken rond een uur of elf uit Debden Estate. Het is prachtig fietsweer, een strakblauwe lucht en een fris windje en de temperatuur zit tussen 20 en 25 °C. Koffie, cola en sandwiches nemen we in Cufley en in St. Albans gaan we op zoek naar de camping. Helaas, geen camping te vinden, maar van de dominee mogen we in zijn tuin staan, een prachtig grasveld met hagen eromheen. Hij verwacht wel een kleine bijdrage aan de kerkkas! 

We doen de boodschappen in St. Albans (gezellig oud plaatsje). Ook bevinden zich hier restanten van een vroegere Romeinse stad, Verulamium (eind 2^e eeuw, begin 3^e eeuw na Chr.) o.a. de stadsmuur en een van de stadspoorten.

's Avonds gaan Bram en ik wat drinken in de plaatselijke pub. Daar zitten een paar gasten oude Engelse muziek te spelen, erg gezellig. Even over half elf gaat de bel voor de laatste ronde.

Joke